Park krajobrazowy Średniogórze Czeskie rozpościera się na północy Czech, na obu brzegach dolnego biegu czeskiego odcinka rzeki Łaby. Zajmuje on prawie całą geomorfologiczną jednostkę górskiego pasma o tej samej nazwie. Stożkowate kształty wzgórz, typowe dla Średniogórza Czeskiego, są wynikiem trzeciorzędowej czynności wulkanicznej, która wypchnęła na powierzchnię skały magmowe, przeważnie typu bazaltów i fonolitów, w kształcie kopuł lub pokryw. Specyficzne warunki środowiska (średnie temperatury roczne 9 -5°C, średnie roczne opady 470- 800 mm, przeważnie alkaliczna gleba) powodują, iż Średniogórze Czeskie jest jednym z najbogatszych obszarów w Republice Czeskiej, jeśli chodzi o ilość gatunków roślin i zwierząt. Charakterystyczne są tu ciepłolubne zbiorowiska stepowe oraz zbiorowiska rumowiskowe i związane z nimi występowanie kilkudziesięciu gatunków, które zostały ogłoszone jako krytycznie zagrożone lub zagrożone w kraju. Ze względu na dogodne warunki przyrodnicze  Średniogórze Czeskie zostało bardzo wcześnie zasiedlone oraz zagospodarowane przez człowieka. W ciągu stuleci rozwinęła się tu osobliwa, harmonijnie ukształtowana kraina, o typowej rzeźbie, kraina sadów owocowych, z mnóstwem drobnych osad o zabudowie ludowej z znaczącymi zabytkami historycznymi.